Ebû Hüreyre (radıyallahü anh) bildiriyor: Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki: (Beş vakit namaz ve cuma namazı, gelecek cumaya kadar ve ramazan orucu, gelecek ramazana kadar yapılan günahlara kefarettirler. Büyük günah işlemekten sakınanların küçük günahlarının affına sebep olurlar.)

Büyük günahların affedilmesi için tövbe etmek de lâzımdır. Büyük günahı yok ise, derecesinin yükselmesine sebep olurlar. Beş vakit namazı kusurlu olanların affolmasına, cuma namazları sebep olur. Cuma namazları da kusurlu ise, ramazan oruçları sebep olur.

Yine Ebû Hüreyre (radıyallahü anh) bildiriyor. Resûlullah buyurdu ki: (Kapısının önünde akarsu olan bir kimse, bu suda her gün beş kere yıkansa, bedeninde kir kalır mı?) Eshâb-ı kirâm, cevap vererek, hayır hiç kir kalmaz yâ Resûlallah dediler. (Beş vakit namaz da böyledir. Beş vakit namaz kılanların küçük günahlarını Allahü teâlâ yok eder) buyurdu.

Abdullah ibni Mes'ûd (radıyallahü anh) diyor ki: Ensârdan biri, hurma satıyordu. Bir kadın, hurma almak için geldi. Kadına karşı hayvâni hisleri hareket etti. Evde daha iyisi var. Gel ondan vereyim dedi. Eve gelince, kadını kucakladı. Kadın, (Ne yapıyorsun Allah'tan kork!) dedi. O da, pişman oldu. Resûlullaha gelip, yaptığını söyledi. Resûlullah buna cevap vermedi. Allahü teâlâdan vahiy bekledi... Sonra, bu zat namaz kıldı. Allahü teâlâ Hûd sûresinin yüzonbeşinci âyetini gönderdi. Bu âyet-i kerimede meâlen, (Günün iki tarafında ve güneş batınca namaz kıl! İyilikler, kötülükleri elbette yok eder) buyuruldu. (Günün iki tarafı, öğleden evvel ve öğleden sonra demektir. Yâni sabah, öğle ve ikindi namazlarıdır. Gündüze yakın olan gece namazı da, akşam ve yatsı namazlarıdır.)

Bu âyet-i kerimede, her gün beş vakit namazın, günahların affedilmelerine sebep oldukları bildirilmektedir. Bu zat, "yâ Resûlallah! Bu müjde yalnız benim için midir? Yoksa bütün ümmet için midir?" dedi. Resûlullah Efendimiz (Bütün ümmetim içindir) buyurdu.