Büyük Hadis âlimi Âmir Bin Abdullah

Devamlı oruç tutardı...
Bu mübarek zat, faziletler sahibi bir Hak aşığı idi. Yüzünü tamamen ahirete çevirmiş mübarek bir insandı. Namaz kılarken sanki dünyadan çıkar, ahirete giderdi. Yanında çocuklar bağırışır, onları duymazdı. İmam Malik bin Enes, onun her gün gusül abdesti aldığını ve devamlı oruç tuttuğunu haber vermiştir.
O kendisini, her şeyini Allah yoluna fedâ etmişti. Süfyân bin Uyeyne: "Âmir bin Abdullah yedi diyetle nefsini Allahü teâlâya sattı" buyurmuştur.
Âmir bin Abdullah, dünyâya zerre kadar ehemmiyet vermezdi. Eline geçen her dünyâlığı Allah yolunda sarf eder yanında bir gece dahi kalmazdı. Ma'n bin İsâ, onun çok defâ içerisinde on bin dirhem bulunan bir kese ile Müslümanların arasına çıktığını ve bunların tamâmını dağıtmadıkça yatsı namazını kılmadığını haber vermiştir. Bir defâ nalınları çalındı. Bir daha ölünceye kadar nalın giymedi.
Âmir bin Abdullah, şehidlik mertebesine ulaşmak için Allah yolunda savaşlara katılır, kâfirlerle, müşriklerle harb ederdi. Katıldığı bütün harblere yayan giderdi. Bir sefer de, Emir Mâlik bin Abdullah onun yaya yürüdüğünü görünce;
-Yâ Âmir! Bir hayvana binmek istemez misin? diye sordu. O da Peygamberimizden şu hadis-i şerifi işittiğini haber vermiştir: "Her kimin ayakları Allah yolunda tozlanırsa, onlar Cehennem'e haram olur." (Cehennem o ayakları yakmaz).

"Hazreti Azrail'i bekliyorum"
Beni Temim azadlılarından Süheym, Âmir bin Abdullah'ın yanına gitmişti. Namaz kılıyordu. Selam verdikten sonra Süheym'e:
-Çabuk ihtiyacını söyle, çünkü acele işim var, dedi. O da:
-Hayırdır inşaallah, ne işin var? diye sordu. Âmir:
-Hazreti Azrail'i bekliyorum, dedikten sona tekrar namaza durdu ve namazda iken ruhunu teslim etti...