Destileri Kirmasinlar

Valide Sultan dayanamaz, gelip küçük yavrunun başını okşar. "Üzülme güzelim" der, "ben sana daha güzel bir desti alırım. Tamam mı?" Küçük kız "Ben destiye üzülmüyorum ki" der, "kendime kızıyorum. Kocaman oldum ama eve hayrım dokunmuyor. Söyleyin, eğer çeşmeden su bile getiremiyorsa, Saliha neye yarar?" Destilerini kırmasınlar yeter. Bu olgunluk, bu iş yapma hevesi, bu mesuliyet şuuru ve bu berrak lisan Valide Sultan'ın dikkatini çeker. Sorar soruşturur, Saliha'nın civar konaklardan birinde yaşayan bir besleme olduğunu öğrenir. Hemen kararını verir, onu saraya yerleştirir. Bir "kadınlar akademisi" olan Harem'de onlarca cariye vardır, ancak Saliha Dilaşup şefkati, merhameti, becerikliliği ile akranlarına fark atar. Hiçbiri cömertlikte onla yarışamaz. Kaldı ki benzersiz nakışlar yapar, mânâlı şiirler yazar. Nitekim 2. Mustafa'ya eş, 1. Mahmud ve 3. Ahmed'e anne olur. Saliha Sultan (ikbaline vesile olduğundan mıdır bilinmez) su hayrına çok para harcar. Yine bir gün oğlunu çağırır ve Azap kapı'ya bir çeşme yaptırmak istediğini söyler. 3. Ahmet sorar "İyi ama anne, nasıl bir çeşme?" Saliha Sultan "Orasını mimarlar bilsin" der, "yalnız küçük kızlar destilerini kırmasınlar yeter."