Filistinli Velî Muhammed Cisr

Takvâ sâhibi bir zâttı...
Muhammed Cisr, ilmiyle âmil, zühd, verâ, takvâ sâhibi bir zâttı. Doğruyu söylemekten hiç çekinmezdi. Vakitlerini, devamlı Allahü teâlâya ibâdet veya talebe yetiştirmekle geçirirdi.
Muhammed Cisr bir ara İstanbul'a geldi. İstanbul'dayken Mekke Şerifi Abdülmuttalib kendisini üzmüştü. O gece rüyasında Şerif Abdülmuttalib Peygamber efendimizi Muhammed Cisr'in elinden tutmuş olarak gördü. Bu esnâda Şerif Abdülmuttalib onlara doğru yöneldi. Fakat Peygamber efendimiz mübârek yüzünü ondan çevirdi. Şerif Abdülmuttalib;
-Yâ Resûlallah! Mübârek yüzünü benden niçin çeviriyorsunuz? diye arz etti. Peygamber efendimiz, Muhammed Cisr'i işâret ederek;
-Bunu niçin üzüyorsun? Sen benim evlâdım isen, bu da benim evlâdımdır, buyurdu.
Şerif Abdülmuttalib korku ile rüyâdan uyandı. Sabah olunca, hemen Muhammed Cisr'in yanına gitti ve ona gördüğü rüyâyı anlattı. Ondan af diledi. (Peygamber efendimizin mübârek soyundan olduğu kat'i belli olmamakla berâber bu hâdise Muhammed Cisr'in Peygamber efendimizin neslinden olduğuna delil gösterilir.)

Vefâtı yaklaştığında...
Muhammed Cisr hazretleri, vefâtı yaklaştığında defnedileceği yeri bildirdi. Bir gün talebelerinden birine;
-Benim falanca yerde bir evim var, dedi. O talebe kendi kendine; "Acabâ hocam bununla ne demek istiyor" diye düşündü. Muhammed Cisr kısa bir süre sonra vefât etti ve söylediği yere defnedilince, o talebe vefâtından önce hocasının söylediği sözün hikmetini o zaman anladı. 1846 (H.1262) senesinde Filistin'de Led köyünde vefât etti ve buraya defnedildi. Kabri meşhur olup bereketlenmek için ziyâret edilir.