"Gönül dalgınlığının ilâcı: Gönlünü Allahü teâlâya vermiş olanların sohbetidir."

"Kişi, son nefesinden korkmalı, Allahü teâlâdan son nefesi için selâmet istemelidir. Yûsuf aleyhisselâm şöyle duâ etmişti: Yâ Rabbi! Beni mümin olarak öldür. Sâlih kullarının arasına kat."

"Seven, sevgilinin muhabbetinin kalbinden gitmesinden korkar."

"Dünyâ hayatı pek kısadır. Bunu en lüzumlu şeyde kullanmak gerekir. Bu en lüzumlu şey de, kalbini toparlamış olanların yanında bulunmaktır. Hiçbir şey sohbet gibi faydalı değildir."

"Duâ da ibadettir. Hattâ en faziletli ibâdetlerdendir. Çünkü duâ, Allahü teâlânın Rab oluşunu itirâf etmek, Allahü teâlânın rızâsını kazanmakta ve tevâzuda ihlâslı ve samimi olmak, her şeyin sahibi ve maliki olan Allahü teâlâya muhtaç olma manâlarını ifâde eder. İhlâsla ve hudu ile yapılan duâ kabûl olur. Kalb gaflette iken yapılan duâ kabûl olmaz. Şöyle anlatılmıştır:

Allahü teâlâ Davud aleyhisselama (Bana gaflet hâlinde iken duâ etme. Sana gadabımla karşılık veririm) diye vahyetti."

"Bizim yolumuzda olan kimselerin şu üç edebi gözetmesi gerekir: Birincisi; Allahü teâlâya karşı edebdir. Yani, zâhiri ve batıni ile tamamen kulluk içinde olmalı. Allahü teâlânın bütün emirlerini yerine getirip, yasaklarından sakınması ve Allahü teâlâdan başka her şeyi, mâsivâyı terk etmesidir. İkincisi; Resûlullaha (sallallahü aleyhi ve sellem) karşı edeb: Bu da iş ve hâllerde O'na uymaktır. Üçüncüsü; hocasına karşı edeb: Çünkü kendisinin Resûlullaha uymasına, hocası vâsıta olmuştur. Bu bakımdan, hocasını hiçbir zaman unutmamalıdır."

"Resûlullahın, benim ümmetim buyurduğu ümmet, İbrâhim aleyhisselâmın Nemrud'un ateşinden kurtulduğu gibi Cehennem ateşinden kurtulurlar. Çünkü Resûlullah; (Benim ümmetim, dalâlet üzerinde birleşmez) buyurdu. Buradaki ümmetten maksad, hakiki ümmettir. Yani Resûlullaha tâbi olan ümmettir. Bunun için Resûlullah buyurdu ki: (Benim ümmetim üç kısımdır. Birincisi davet ümmeti 'müslüman olmayanlar', ikincisi icabet ümmeti 'müslüman olanlar', üçüncüsü de müteâbât 'tam uyanlar' ümmetidir."