İmanın beşinci şartı, âhiret gününe inanmaktır. Kıyâmet günü, elbette vardır. O gün gökler, yıldızlar ve [şu üzerinde yaşadığımız] yeryüzü, dağlar, denizler ve hayvanlar, nebâtlar ve madenler, hâsılı her şey, [madde ve kuvvet] yok olacaktır. Gökler parçalanacak, yıldızlar dağılacak, yeryüzü, dağlar, toz olup savrulacak. Bu yok oluş, Sûr'un ilk işareti ile olacaktır. İkinci nefhasında, her şey tekrar yaratılıp, insanlar, mezârdan kalkacak, mahşer yerinde toplanacaktır...

Âhirette, dünyadaki işlerden sual ve hesap vardır. Âhirete mahsûs olan bir terâzi ve Sırât köprüsü denilen bir geçit vardır. Cennet ve Cehennem vardır. Kıyâmet günü, hesaptan sonra, birçokları Cennete gönderilecek, birçoğu da, Cehenneme sokulacaktır. Cennetin sevabı, nimetleri ve Cehennemin azâbı ebedidir, sonsuzdur. Bunlar, Kur'ân-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde açıkça bildirilmektedir.

Cehennemde sonsuz olarak yanmak, küfrün karşılığıdır. Bir kimse, dinde inanılması lâzım olan şeylerden, bir tânesine bile inanmamış veya şüphe etmiş ise veya beğenmemiş ise imanı gider. Kâfir olur. Cehennemde ebedi yanacaktır. Bir kimse, Kelime-i tevhid söyleyip, bunun manasını kabul eder, Muhammed, Allahü teâlânın Peygamberidir, her sözü doğrudur, güzeldir deyip, ona uygun olmayanlar yanlıştır, fenâdır diye inanırsa ve son nefesinde de öyle ölüp, âhirete, bu iman ile giderse, bu kimse, kâfirlere mahsûs olan âdetlere ve bayramlara katılır, kâfirlerin mukaddes bildikleri günlerinde ve gecelerinde, onların yaptıklarını yaparsa Cehenneme girer. Amma, kalbinde zerre kadar imanı olduğu için, yâni kısaca inandığı için Cehennemde sonsuz kalmaz. [Kısaca inanmış olmak için, dinde inanılması lâzım olan şeylerden birini işitince, şüphe etmeden inanması lâzımdır.] Zarûret olmadığı hâlde bile kâfirlerle düşüp kalkan, onların bayramlarına, paskalyalarına uyanların cenâze namazlarını kılmalıdır. Bunları kâfir bilmemelidir.