Hadîs âlimlerinden Bişr Bin Mansûr
Bişr bin Mansûr, ilim ve edeb üzere yetişti. Zamânının en meşhur hadis âlimlerinden oldu. Eyyüb Sahtiyâni, Âsım bin Ahvel Said el-Cüreyc ve başka birçok âlimle görüşüp onlardan hadis rivâyet etti. Kendisinden de oğlu İsmâil, Bişr-i Hâfi, Ali el-Medeni, Abdullah Kavâriri, Abdurrahmân bin Mehdi gibi âlimler hadis rivâyetinde bulundular. Ahmed bin Hanbel hazretleri, Bişr bin Mansûr'un hadis-i şerif ilminde sika, güvenilir ve itimâda şâyan bir zât olduğunu bildirdi.
Bişr bin Mansûr, bu ilmi üstünlüğü yanında, zühd sâhibi, dünyâya düşkün olmayan bir kimse idi. Şüpheli olur korkusuyla mubahların kullanılmasına izin verilen şeylerin, çoğundan sakınırdı. İbn-i Mehdi; "Onun gibi şüphelilerden sakınan ve yumuşak huylu birini görmedim" derdi. Ali el-Medeni de; "Bişr bin Mansûr her gün Kur'ân-ı kerimin üçte birini okurdu. Beş yüz rekat namaz kılardı. Ondan daha çok Allahü teâlâdan korkan bir başkasını görmedim" demiştir...
Birisi gelip ona; "Bana nasihat ediniz" dedi. Bunun üzerine ona; "Azrâil aleyhisselâm ve yardımcıları seni bekliyorlar" buyurdu.
SEVDİKLERİ BORÇLARINI ÖDEDİ
Bişr bin Mansûr çok ibâdet eder beş vakit namazı câmide kılardı. Kardeşi Câfer onun için; "Bişr, aslâ hiçbir farz namazın iftitah (başlama) tekbirini kaçırmadı. Dâimâ imâmla birlikte tekbir alır. İftitah tekbirinin faziletine kavuşmak isterdi. Vefât ettiğinde techiz ve tekfinini benim yapmamı vasiyet etti" dedi.
Bişr bin Mansûr, kendisini âhiretten alıkoyacak işlerden uzak dururdu. Bu sebeple; "Ne zaman dünyâ işlerinden bir şey aklıma gelse, bu beni âhireti hatırlamaktan alıkor" buyururdu.
Bişr bin Mansûr'a, ömrünün son günlerinde "Borçların için vasiyette bulunmayacak mısın?" denilince; "Ben, Rabbimin günahlarımı af ve mağfiret edeceğini ümid ediyorum. Haliyle borçlarımın da ödeneceğini nasıl ümid etmem" dedi. Çok geçmeden vefât etti. Sevdikleri de borçlarını seve seve ödediler.