Hadîs Ve Fıkıh âlimi Abdülvâhid Bin Zeyd

Ya öğrenir ya da öğretirdi...
Bu mübarek, zamânını ilim öğrenmekle ve ibâdet yapmakla geçirdi. Senelerce sabah namazını yatsı namazı abdestiyle kılıp, geceleri uyumamıştır. Duâsı çok makbûldu. Hadis ilminde sika, sağlam güvenilir bir râvi olduğunu birçok âlim ile Yahyâ bin Said bildirmektedir. Rivâyetleri "Kütüb-i Sitte'de" yer alır.
Abdülvâhid bin Zeyd hazretleri, öğrendiklerini insanlara öğretmeye çalışırdı. Cumâ namazından sonra evinin çevresi hadis ve fıkıh öğrenmek isteyen talebelerle dolardı. Bıkıp, yorulmadan saatlerce ders verir ve onların yetişmelerini isterdi. Bir dakikasının boşa geçmesini istemez, ya öğrenir yâhut da öğretirdi. Derslerine sâdece namaz vakitlerinde ara verdiğini talebeleri anlatmışlardır.
Abdülvâhid bin Zeyd hazretleri çok talebe yetiştirdi. Hadis ve fıkıh ilminde zamanlarının söz sâhibi olan Abdurrahmân bin Mehdi, Kays bin Havs, Yahyâ bin Yahyâ en-Nişâbûri gibi âlimler onun ders ve sohbetleri sâyesinde yetiştiler.

"Bir hiç olarak sana geliyorum!"
Bu mübarek zat, vefatı sırasında şunları söyledi:
"Ey, asıl hüküm ve hikmet sahibi olan ve her şeyi hakkıyla bilen Allahım! (Muttakiler, Cennetler ve nimetler içindedir, Rablerinin kendilerine verdiği ile zevk içinde olarak...) buyuran Allahım! (Rableri, muttakileri o çılgın azabdan korumuştur) buyuran Allahım! Bir hiç olarak sana geliyorum. Ulu ve yüce affedici ve mü'minleri kabul edip bir misafir gibi karşıladığın o mübarek kapına geliyorum. Bu fakiri Muhammed aleyhisselama bağışla! Sana sonsuz bir sevgiyle geliyorum...