Hüseyin Cûzekânî

Hasen bin Ali'nin (radıyallahü anh) bildirdiği hadis-i şerifte, Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki: "Sünnet ve cemaat üzere olana, Allahü teâlâ her bir gün için bin nebi sevabı yazar ve her bir gün için ona Cennette bir şehir bina eder. Kaldırdığı ve koyduğu her adım için ona on iyilik yazar. Cemaat ile namaz kılana, her bir rek'ati için bir şehid ecri (sevabı) yazar." Eshâb-ı kirâm, (aleyhimürıdvân) dediler ki: "Yâ Resûlallah! Bir kişinin sünnet ve cemaat, üzere olduğu ne zaman (ne ile) bilinir?" Buyurdular ki: "Şu on haslet kendisinde mevcut ise (o kişinin Ehli sünnet ve cemâat üzere olduğu) bilinir. 1) Cemâati terk etmez, 2) Esbabımı söz ile kötülemez, sövmez. 3) Bu ümmete (Müslüman ümmete) kılıçla karşı çıkmaz. Kılıç çekmez. 4) Kaderi tekzib etmez (kadere inanır), (imanda şüphe etmez) 6) Allahü teâlânın dininde münazaa (itiraz, münâkaşa) etmez, 7) Ehl-i kıble olarak ölen kimsenin cenaze namazını kılmayı terk etmez, 8) Tevhid ehli bir kimseye günahı sebebi ile (büyük bir günah işlese bile) kâfir demez, 9) Seferde ve hazerde (mukim iken ve yolcu iken) mest üzerine meshi terk etmez, 10) İyi veya günahkâr olan imâmın arkasında namaz kılar ve cemaati terk etmez. Bu hasletlerden birisini terk eden, sünnet ve cemâati terk etmiş olur."
Enes bin Mâlik (radıyallahü anh) şöyle rivâyet etti: "Resûlullah efendimiz ölüm hâlindeki bir hastanın yanına geldi. Ona selam verdi. 'Kendini nasıl buluyorsun?' buyurdu. O da; 'Hayır ile, yâ Resûlallah! Allahü teâlânın rahmetini umuyor, günahlarımdan dolayı Allahü teâlânın azabından korkuyorum' dedi. Bunun üzerine Resûl-i ekrem efendimiz; 'Bu anda bir kimsenin kalbinde bu ikisi bulunursa, Allahü teâlâ ona umduğunu verir ve onu korktuğundan emin kılar' buyurdu."