Abdullah İbn-i Abbâs'tan rivâyet ettiğine göre İbn-i Abbas (radıyallahü anh) buyurdu ki:

"Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında güneş tutulmuştu. Bunun üzerine Resûl-i ekrem efendimiz Eshâb-ı kirama (radıyallahü anhüm) namaz kıldırdı. Namazda birinci rekatta uzun sûrelerden (Bekâra, Âli İmrân, Nisa, Mâide, En'âm, A'râf, Tevbe gibi) birisini okudu. Beş rükû ve iki secde yaptılar. Sonra ikinci rekata kalktılar. Bu rekatta yine uzun sûrelerden bir tanesini okudular. İki secde yapıp namazda oturur gibi kıbleye karşı oturarak, güneş tutulması geçinceye kadar, duâ ettiler."

Abdullah İbn-i Mes'ûd (radıyallahü anh) rivâyet etti: Nebiyy-i muhterem efendimiz buyurdu ki: "Kalbinde zerre kadar kibir bulunan kimse Cennete giremez." Bunun üzerine Eshâb-ı Kirâmdan (radıyallahü anhüm) biri; "Yâ Resûlallah! Bir erkek, elbisesinin ve nalınının, güzel olmasını sever. Bu da kibir sayılır mı?" dedi. Resûl-i ekrem; "Şüphe yok ki, Allahü teâlâ güzeldir, güzeli sever. Kasdedilen kibir, hakkı tanımamak ve insanları hakir görmektir" buyurdu.

Abdullah bin Amr (radıyallahü anhümâ) rivâyet etti: Resûlullah efendimiz buyurdu ki: "Dört huy vardır ki, bunlar her kimde bulunursa, o kimse hâlis münâfık olur. Herhangi bir kimsede bu huylardan biri mevcut olursa, o huyu bırakıncaya kadar kendisinde nifaktan bir huy bulunur. 1. Kendisine bir şey emânet edildiği zaman hıyânet eder. 2. Konuşurken yalan söyler. 3. Ahdettiğinde ahdini bozar. 4. Husûmet ederek (yalan yere yemin ve bâtıl sözlerle) haktan ayrılır."

Ebû Hüreyre (radıyallahü anh) rivâyet etti: Resûlullah efendimiz buyurdu ki: "Siz helake sebep olan yedi günahtan sakınınız." Eshâb-ı Kirâm (radıyallahü anhüm); "Yâ Resûlallah! Bunlar hangileridir?" diye sordular. Peygamber efendimiz "Allahü teâlâya şirk koşmak, büyü yapmak, Allahü teâlânın katlini haram kıldığı kimseyi öldürmek, tefecilik etmek, yetim malı yemek, düşman ile muharebe yapılırken kaçmak, evli ve hiçbir şeyden haberi olmayan namuslu bir kadına zinâ isnat ve iftira etmektir" buyurdu.