Kerâmetler Menbâı Hasen Ebrikân
Allahü teâlâ, Hasen Ebrikân'a insanların bâtınlarındaki hâllerini gösterirdi. O şöyle derdi:
"Bazısı var ki, yanıma domuz sûretinde girer. Yüzü ve dişleri domuzunkinden farksızdır. Bazısı Yahudi sûretinde girer. Müslümanlara benzer tarafı, sâdece sarığıdır. Allahü teâlâdan hüsn-i hatime, dünyâ ve âhirette affetmesini dilerim."
Kendisi şöyle anlatır:
"Babam ve dedem, sâlih ve evliyâdan idiler. Daha sabi, yani küçük yaşlarda iken diğer çocuklarla oynardım. Oyun oynarken bazen avret mahallerimiz açılırdı. Ben bu hâlde dedem Said'in kabrinin yanına uğradığım zaman, dedemin kabrinden, benim hâlimi hoş görmediğini, bana kızdığını işitirdim."
Hasen Ebrikân, akşam ile yatsı arasını ihyâ ederdi. Allahü teâlâyı zikre, özellikle Kur'ân-ı kerim okumaya çok önem verirdi...
Bu mübarek zat, ana-babasına ve akrabâlarına çok iyilik ederdi. Annesine hürmeti çok ileri seviyeye ulaşmıştı. Annesi vefât ettikten sonra, onun eşyâlarını sakladı. Bu husûsta şöyle buyurdu:
"Hayır ve bereketi, ancak ana-babaya ve hocaya iyilikte gördüm." O bununla, Allahü teâlânın ebeveyne itaat etme emrini de yerine getirmiş oluyordu...
"BENİ SERT YATAĞIMA GÖTÜRÜN!"
Hasen Ebrikân'ın zühdü pekçok idi. Gece ve gündüz çok az uyurdu. Sâdece ölüm hastalığında yatağa yatmıştır. Vefâtına yakın, çocukları, akrabaları, hem yeri dar, hem de yattığı yatak sert olduğu için, ona geniş bir yer ve yumuşak bir yatak yapmaya karar verdiler. Yeri ve yatağı hazırladıktan sonra, Hasen Ebrikân'dan oraya geçmesini istediler. O da onların bu sözüne muvafakat ederek, hazırladıkları geniş odaya ve yumuşak yatağa, onların yardımı ile geçti. O gece orada kaldı. Ertesi gün çoluk-çocuğuna ve akrabalarına üzülerek;
"Beni eski odama ve sert yatağıma götürün. Çünkü dün gece, nefsim yatağın yumuşaklığını hissetti. Ömrümün sonunda beni, hayâtım boyunca kendisinden kaçtığım dünyâ evine koydunuz" dedi. Bunun üzerine onu hemen eski odasına götürdüler ve sert yatağa yatırdılar. Biraz sonra da vefat etti...