Mücâhid Velîlerden Abdullah Bin Gâlib

"İbâdet etmek için yaratıldık!"
Bu mübareğin, kendine has gündüz ve gece okuduğu duâları vardı. Yüz rekat kuşluk namazı kılar; "Biz Allahü teâlâya kulluk için, ibâdet etmek için yaratıldık" derdi. Hattâ kendisine;
-Dostlarına ve sana tâbi olanlara çok ibâdet ettiriyorsun, onları sıkıntıya sokuyorsun? diyen birine;
-Onların ibâdet etmekten ne gözleri görmez oldu ne de belleri büküldü. Allahü teâlâ kendisini çok zikretmemizi istiyor. Sen ise az zikretmemizi söylüyorsun! cevabını vermişti.

"Rabbinin nimetlerini söyle!"
Abdullah bin Gâlib hazretleri, bâzan yaptığı amelleri insanlara anlatır ve insanları teşvik maksadıyla;
-Allahü teâlâ bu gece bana şu kadar rekat namaz kılmayı, şöyle zikretmeyi, şunları okumayı nasib etti... derdi. Bu sözlerini dinleyenlerden bâzıları;
-Senin gibi bir zât ibâdetleriyle böyle övünür mü? dediklerinde, Kur'ân-ı kerimden; "Rabbinin nimetlerini söyle!"(Duhâ sûresi: 11) meâlindeki âyet-i kerimeyi okudu ve;
-Rabbim üzerimdeki nimetlerini söylememi emrediyor, sizler ise gizlememi istiyorsunuz, buyurdu.

"Bu harbden dönüş yoktur!"
Abdullah bin Gâlib hazretleri, Zâviye Harbi denilen bir savaşa katılmıştı. Bu sırada oruçlu idi. Düşman saflarına hücum edeceği sırada başına biraz su döktü. Sonra kılıcını sıyırıp kınını kırdı ve;
-Şehid düşünceye kadar savaşacağım. Bu harbden dönüş yoktur. Beni şehid düştüğüm yere defnedin! buyurdu.
Bu mübarek zatın son sözleri bunlar oldu. Sonra düşman saflarına daldı. Savaşa savaşa şehid düştü...