Nice Fıkıh Bilenler Var Ki
Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), Ebû Eyyûb'e (radıyallahü anh) "Allahü teâlânın râzı olduğu bir ameli sana söyleyeyim mi?" diye buyurdular. Ebû Eyyûb hazretleri "Evet, yâ Resûlallah!" deyince, "İki kimsenin arası bozulursa aralarını bulman, aralarında buğuz ve düşmanlık olunca birbirlerini sevindirmendir" buyurdu.
Hazreti Ali (radıyallahü anh) buyuruyor ki: Bir gün Resûlullah efendimiz buyurdular ki: "Yâ Rabbi! Halifelerime merhamet et!" Bunun üzerine Eshâb-ı kiram, "Yâ Resûlallah halifeleriniz kimlerdir?" diye suâl ettiler. Peygamber efendimiz "Hadislerimi ve sünnetimi rivâyet eden ve onları insanlara öğretendir" buyurdular.
Resûlullah efendimiz "Ciddi de olsa, şaka da olsa, yalan söylemek caiz değildir" buyurdular.
Yine şöyle buyurdular:
"Mümin yalancı olmaz."
"Allahü teâlâ, benden bir hadis duyup da başkasına ulaştıran kimsenin yüzünü kıyâmet günü aydınlatır. Nice fıkıh bilenler fakih değildir. Nice fıkıh bilenler vardır ki, öğrendiği kimseden daha fakihdir."
"Şu üç kimseye karşı Müslümanın kalbinde hıyânet ve aldatma bulunmaz: Allah için ihlâsla amel edene, Müslümanlara nasihat edene ve Müslümanların cemaatine tâbi olanlara."
"Benden duyduğunuzu insanlara bildiriniz. Söylemediğim bir şeyi, söyledim şeklinde rivâyet eden kimseye, Cehennemde bir ev yapılır ve oraya atılır."
"Ümmetimden kim dini hususunda kırk hadis-i şerif ezberlerse, kıyâmet günü Allahü teâlâ onu, fakihler ve âlimler zümresinde haşreder."
"Ümmetimden kıyâmete kadar hak üzere bulunan olacaktır."
İmâm-ı A'meş buyuruyor ki: "Hadis öğrenen ve bu sünneti ihyâ edenlerden daha efdal bir kavim bilmiyorum."
Süfyân-ı Sevri buyurdu ki: "Niyetini güzel edip, hadis öğrenen kimse için, daha üstün bir amel bilmiyorum."
Ebü'l-Hayr Bükrâvi diyor ki: Meclisime devam eden bir genç vefât etmişti. Onu rüyâda gördüm ve "Allahü teâlâ sana ne muâmele etti?" dedim. "Beni bağışladı" dedi. Bunun üzerine ben, "Hangi sebeple Allahü teâlâ seni bağışladı?" diye sordum. O genç, "Hadis öğrenmem sebebiyle" dedi.