Ömer Bin Meûd El-bezzâr

"Sebeplere yapışmak lâzımdır. Bu ise, tevekküle muhâlif değildir. Sebeplerin te'sir etmesinin Allahü teâlâdan olduğunu bilen ve te'siri Allahü teâlâdan bekleyen ve te'siri tecrübe edilmiş sebepleri kullanan kimse, Allahü teâlâya tevekkül etmiş, yalnız Ona güvenmiş olur. Te'sir etmeyen, hayali sebepleri kullanmak, tevekkül olmaz. Te'siri çok görülmüş olan sebepleri kullanmak lâzımdır. Ateş yakar. Fakat, ateşe yakmak kuvvetini veren, Allahü teâlâdır. Aç olan, bir şey yer. Bu şeye doyurma kuvvetini veren Odur. Lâzım olduğu zaman, böyle sebepleri kullanmadığı için zarar gören kimse, Allaha âsi olur. Sebepler üçe ayrılır: Hayâli sebepleri terk etmek, tecrübe edilmiş sebepleri kullanmak vâcibdir. Şüpheli olanlar, bâzan kullanılır. Allahü teâlâ, meşveret etmeyi, bilenlere danışmayı emretti. Meşveret de, sebebe yapışmaktır. Meşveretten sonra tevekkülü emreyledi. Âhiret işlerine tevekkül olmaz. Bunlarda çalışmak emrolundu. Burada, azâbından korkmak ve merhametinden ümitli olmak lâzımdır. Allahü teâlânın keremine, ihsânına güvenmeli ve emrolunan ibâdetleri yapmalıdır. Şeriate uymamız, yâni emredilenleri yapmamız ve yasak edilenlerden sakınmamız vazifemizdir. Tevekkül budur ve kulluk böyle olur. Din bilgilerini ve fen bilgilerini öğrenmek ve cihâd yapmak için en yeni silâhları yapmamız da ibâdettir.
Başkalarının düşüncelerini keşfetmek, gaybdan haber vermek, duâlarının kabûl olması ve hârikalar, kerâmetler göstermek, Allahü teâlânın sevgisini göstermez. Bunlar kâfirlerde de bulunur. Onlara (İstidrâc) olarak verilir. Bunlar, riyâzet, sıkıntı çekenlerde hâsıl olduğu gibi, riyâzet çekmeyenlere de verilebilir. Velinin de, riyâzet çekmesi ve kerâmet göstermesi şart değildir..."

"NİMETLERE EHİL OLAMADIK"
Ömer bin Me'ûd el-Bezzâr hazretleri vefatından kısa bir zaman önce buyurdu ki:
"Allah'ım, hamd senin içindir ve ancak sana mahsustur. Biz ise senin verdiğin nimetlere ehil olamadık. Kusûrlarımızın çokluğuna rağmen, nimetlerini bol bol ihsân ettin. Sanki biz onu hak etmişiz gibi!.."