Osman (radiyallahü Anh)

Hicretin otuzbeşinci senesinde Medine'ye gelerek, Hazreti Osman'ın evini kuşattılar. Muhasara, kırk gün devam etti. Hazreti Hasan ve Hüseyin ile Talha (radıyallahü anh) halifenin kapısında nöbet tuttular. Eshâb-ı kirâmın büyüklerinden Abdullah bin Selam hazretleri buyuruyor ki: "Muhasarada bulunan Hazreti Osman'ı ziyâret etmek üzere yanına gittim. Selâm verdim. Hazreti Osman selâmımı aldı. Oturdum, az sonra Hazreti Osman. "Kardeşim bu gece rüyamda şu pencereden Resûl-i Ekrem'i gördüm bana "Osman seni muhasara ettiler öyle mi?" diye sordu. Ben de "Evet yâ Resûlallah" dedim. Resûl-i Ekrem "Seni susuz bıraktılar, öylemi?" diye tekrar sordular. Ben de "Evet yâ Resûlallah" dedim. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem bana bir bardak su verdi ve ben de o suyu içtim. Hatta soğukluğunu göğüsümde duyarcasına kandım. Sonra Resûl-i Ekrem bana "İstersen seni onlara galip getirelim, istersen iftarı bizim yanımızda yap" buyurdu. Ben de Resûl-i Ekrem'in yanında iftarı tercih ettim" dediHazenü'l-Kuşeyri diyor ki: Abdullah bin Selâm, Hazreti Osman'ın evinden ayrıldıktan sonra Osman (radıyallahü anh) evini saran adamların karşısına çıktı ve onlara: "Sizi benim üzerime teşvik ve tahrik eden o iki kişiyi getirin göreyim" dedi. Kızıl deve veya eşek gibi iki adam Osman'ın (radıyallahü anh) karşısına çıktı. Hazreti Osman: "Size Allah ve Resûlüne yemin verdirerek soruyorum. Resûl-i Ekrem Medine'ye geldiği vakit, Rûme kuyusundan başka içilecek tatlı su bulunmadığı için "Rûme kuyusunu kim satın alır, kendi kovasını müslümanların kovası ile beraber tutarsa, Cennetteki kovası bundan hayırlı olur." buyurduğu vakit, bol para verip onu satın alan ve millete vakf eden ben değil miyim? Şimdi siz ondan, hatta bir bardak acı sudan olsun beni men' ediyorsunuz" dedi. Onlar: "Evet doğrudur" dediler. Sonra yine Hazreti Osman: "Allah ve İslâmiyet hakkı için size soruyorum: Darda olan İslâm ordusunu tamamiyle kendi servetimden techiz etmedim mi?" diye sordu. Onlar: "Evet doğrudur." dediler. Hazreti Osman: "Allah ve İslâmiyet adına size yemin verdiriyorum; mescid müslümanlara dar geldiği vakit, Resûl-i Ekrem: "Cennette daha hayırlısını almak üzere falancanın arsasını kim alıp mescide ilâve eder?" buyurduğu vakit onu satın alıp mescide katan ben değil miyim? Böyle iken, şimdi siz benim mescidde namaz kılmama mâni oluyorsunuz" dedi. Onlar: "Evet, doğrudur" dediler. Hazreti Osman: "Allah ve İslâmiyet adına yemin verdirerek soruyorum: Resûl-i Ekrem, Ebû Bekir, Ömer ve benimle Şebir dağında otururken, dağ sallanıp taşı yuvarlandığı ve Resûl-i Ekrem taşı ayağıyla itip: "Ey Şebirdağı dur. Zira senin üzerinde bir peygamber, bir sıddik ve iki şehidden başka kimse yoktur." buyurmadı mı? dedi. Onlar: "Vallahi doğru söylüyorsun" dediler. Bunun üzerine Hazreti Osman "Allahü Ekber" diye tekbir aldıktan sonra: "Kâ'be'nin Rabbi hakkı için şahid olun ki, ben şehidim" dedi. Daha sonra âsiler, komşu duvarından aşarak içeriye girdiler. Osman (radıyallahü anh) oruçlu olup, Kur'ân-ı kerim okuyordu. Âsiler Hazreti Osman'ın üzerine saldırıp şehid ettiler. Bu arada, hanımı Naile (radıyallahü anha)'nın da parmakları kesildi. Abdullah bin Selâm, Hazreti Osman'ın şehid edildiği esnada yanında bulunanlara: "Hazreti Osman son olarak o esnada ne dedi?" diye sordu. Dediler ki: Hazreti Osman "Yâ Rabbi Ümmet-i Muhammed arasındaki tefrikayı kaldır ve kendilerini birleştir" diye üç kere duâ etti. Abdullah bin Selâm diyor ki: "Hazreti Osman o şekilde duâ etmeseydi, kıyâmete kadar müslümanlar bir araya gelemezdi." Asiler, Osman'ın (radıyallahü anh) evini soydular. Devlet hazinesi olan beyt-ül-mâlı da yağma ettiler. Medine-i Münevvereyi kana buladılar. Halifenin cenazesi üç gün defn edilmedi Nihayet Zübeyr bin Avvâm (radıyallahü anh) ve onyedi kişi cenaze namazını kıldıktan sonra, Baki mezarlığına defn ettiler. Hazreti Osman şehid olduğu zaman 82 yaşında bulunuyorlardı.