Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem); "Bir kimse ümmetime, ya bir sünnetin yerine getirilmesi veya bir bid'atin ortadan kaldırılması için bir hadis-i şerif ulaştırırsa, onun mekânı Cennettir" buyurdu.

Câbir bin Abdullah Ensâri de (radıyallahü anh) yukarıdaki hadis-i şerifi rivâyet ettikten sonra şöyle dedi:

Resûlullah efendimiz vahyin kesilmesinden bahsederken şöyle buyurdu:

"Ben (bir gün) yürürken, birdenbire gökyüzü tarafından bir ses işittim. Başımı kaldırdım. Bir de baktım ki Hirâ'da bana gelen melek (Cebrâil aleyhisselâm) gökle yer arasında bir kürsü üzerinde oturmuş. Pek ziyâde korktum. (Evime) dönüp, 'beni örtün, beni örtün' dedim. Bunun üzerine Allahü teâlâ "Ey örtüye bürünen Resûlüm, kalk da sana imân etmeyenleri korkut. Rabbinin azamet ve kibriyâsından bahset. Elbiseni temiz tut. Azâba götürecek şeyleri terk (de sebat) eyle" (Müddessir: 1-5) âyet-i kerimelerini inzal etti."

Ubâde bin Sâmit (radıyallahü anh) rivâyet etti: Resûlullah efendimiz bize şöyle buyurdu: "Allahü teâlâya hiçbir şeyi ortak koşmayacağınıza, hırsızlık etmeyeceğinize, zinâ yapmayacağınıza, evlâdınızı öldürmeyeceğinize, kendiliğinizden uyduracağınız hiçbir yalanla (kimseye bühtan) etmeyeceğinize, hiçbir ma'rûfda isyan etmeyeceğinize dâir bana bi'at ediniz, içinizden sözünde duran olursa, onun ecri (mükâfatı) Allahü teâlânın fadlının ve kereminin zimmetindedir. Bu dediklerimden birini yapıp da ondan dolayı dünyâda cezaya çarptırılırsa, bu ceza ona keffârettir. Bunlardan birini yapıp da, yaptığı işi Allahü teâlâ örterse, işi Allahü teâlâya kalır; isterse onu affeder, dilerse cezalandırır." Biz de bu şart üzere Resûlullah efendimize bi'at ettik.

Ebû Hüreyre (radıyallahü anh) rivâyet etti: Resûlullah efendimiz; "Kim, inanarak ve karşılığını Allahü teâlâdan bekleyerek Kadir gecesini ibâdetle geçirirse, Allahü teâlâ onun geçmiş günahlarını af ve mağfiret eder" buyurdu.