Resûlullahın Havarisi Zübeyr Bin Avvam
Zübeyr hazretleri, Hazreti Ebu Bekir'in İslâm'a girmesinden kısa bir müddet sonra Müslüman olmuştur. 615 yılında Mekkeli Müslümanlarla birlikte Habeşistan'a hicret etmiştir...
Zübeyr radıyallahü anh, cesur ve gözüpek bir Müslümandı. Mekke'de, Allah için ilk defa kılıç çeken odur. Medine'ye hicret ettikten sonra da yapılan tüm savaşlara katılmış, bütün sıkıntılı zamanlarda daima Resul-i Ekrem'in yanında bulunmuştur. Savaşta gösterdiği üstün başarıdan ve çok iyi ok attığından Resûlullah efendimiz onun, "Hadi at! Anam babam sana feda olsun" diyerek memnuniyetini ifade etmiştir. Yine onun hakkında; "Her peygamberin bir havarisi vardır, benimki de Zübeyr'dir" buyurmuşlardır.
Bedir günü Müslümanların sayılı birkaç atı vardı. Bunlardan biri de hazreti Zübeyr'in Ya'sub adlı atı idi. O gün birçok müşriki öldürmüştür ki, bunlardan biri "Kureyş Aslanı, Muttaliboğulları Aslanı" diye bilinen amcası Nevfel idi.
Zübeyr radıyallahü anh, Mısır fethinde de önemli bir rol oynamıştır. Nitekim halife Hazreti Ömer, 642'de Mısır'ın Babilin kalesini kuşatan Amr İbni Âs'a yardım için onu on bin kişilik bir kuvvetle göndermiştir...
ONU TAKİP ETTİLER VE...
Hazreti Ali Sıffin Savaşında Zübeyr hazretlerini karşısında görünce onu ikna etmenin yollarını aradı. Bir ara onunla karşılaşınca; "Ey Zübeyr! Resûlullah'ın sana; (Sen haksız olduğun halde Ali ile savaşacaksın) dediğini hatırlıyor musun?" dedi. Bunu duyan Zübeyr hazretleri; "Allah şahidimdir ki bu doğrudur" dedi. Hazreti Ali; "Öyleyse benimle ne diye savaşıyorsun?" diye sorunca Zübeyr hazretleri "Vallahi bunu unutmuştum, şayet hatırlasaydım sana karşı çıkmazdım" dedi. Bu konuşmadan sonra Zübeyr bin Avvam radıyallahü anh, savaştan çekilerek geri döndü. Medine yolunda Temim kabilesine ait bir su başına vardığında orada bulunan Amr bin Cürmüz, onu takibe başladı. Vâdi's-Sibâ' denilen mevkide bir fırsatını bularak Zübeyr radıyallahü anhı şehid etti...