Şâh Abdürrahim Dehlevî

Peygamber efendimizin; "Ben daha melihim. Kardeşim Yûsuf (aleyhisselâm) daha sabihdir" buyurduğunu işittim. Bunu duyunca, hayret ettim. Çünkü melâhet daha çok âşıkları mest eder. Yûsuf aleyhisselâmı gören kadınlar parmaklarını kestiler. Resûlullah'ı görenlerde böyle bir hal görülmedi, diye düşündüm. Peygamber efendimizi rüyâda gördüm. Bu husûsu sordum. Buyurdu ki: "Benim güzelliğim insanların gözlerine örtülüdür. Eğer açık olsaydı, insanlar Yûsuf'u (aleyhisselâm) görünce yaptıklarından daha çoğunu yaparlardı."

Şâh Abdürrahim Dehlevi hazretleri, vefatından kısa bir zaman önce buyurdu ki:

Kur'ân-ı kerimi doğru, güzel okumak için, mûsiki öğrenmeye lüzûm yoktur. Tecvid ilmini öğrenmeye lüzûm vardır. Âlimlerin çoğuna göre, Tecvid ilminde, harflerin ağızdaki yerleri, medler, harflerin uzatma mikdârları ve dahâ birçok şeyler öğrenmeden okunan Kur'ân-ı kerim, doğru olmaz ve ezân ve namâz sahih olmaz.

Kur'ân-ı kerimi okunamayacak kadar küçük harflerle yazmak, böyle küçük Kur'ân-ı kerim almak günâhtır. Allahü teâlâ, Kur'ân-ı kerimi okumak, dinlemek, içindekileri, öğrenip yapmak için gönderdi. Kur'ân-ı kerimi okunamayacak kadar küçük yazmak, ona hakâret etmek olur. Böyle mushafları almak, taşımak, Hristiyanların putları gibi, altın mahfaza içinde boyuna takmak, fâidesizdir ve çok günâhtır.

Âyet-i kerimeleri ve Allahü teâlânın isimlerini, yerde serili şeyler ve seccâdeler üzerine yazmak tahrimen mekrûhtur. Paralar üzerine yazmanın mekrûh olduğu bildirilmiştir.

MİLLETİ KANDIRDILAR!..

Eshâb-ı kirâm ve Tâbi'in-i izâm "aleyhimürrıdvân" zamânlarında, paralar üzerine mübârek kelimeler yazılmadı. Çünkü, para, alışveriş vâsıtası olduğundan, muhterem değildir, hakirdir. Üzerlerine resim koymak câiz olur. Ehl-i sünnet olmayan hükûmetler, meselâ Fâtımiler, Resûliler gibi, mu'tezile mezhebinde olup, Müslümân ismini taşıyan, fakat İslâmiyyete uymayan hükümdârlar, para üzerine âyet-i kerime ve hadis-i şerif yazmışlardır. Milleti kandırmak, Müslümân görünmek için yaptıkları hilelerden biri de bu idi. Din âlimleri [ya'ni Fükahâ-ı ızâm], muhterem kelimeleri, paralara değil, mezâr taşlarına bile yazmaya izin vermemiştir...