Selçuklu Sultanı Tuğrul Bey
Tuğrul Bey, Nişabur'u payitaht seçip 1038'de ilk kez adına hutbe okuttu. Daha sonra Gaznelilerle çeşitli tarihlerde savaşan Selçuklular, Tuğrul Bey'in en önemli zaferi olan Dandanakan Meydan Muharebesi'yle yıkılma tehlikesini iyice bertaraf ettiler. Payitaht 1043'te Nişabur'dan Çağrı Bey'in komutanlarından İbrahim Yınal tarafından fethedilen Rey'e taşındı. 1058'de Abbasi Halifesi "Cenab-ı Hakk'ın kendisine tevdi ettiği tüm ülkeleri Tuğrul Bey'e naklettiğini" bildirdi.
Tuğrul Bey Erciş ve Bergri Kalelerini fethederek Anadolu'nun kilidi olan Malazgirt önünde ordugah kurdu. Fakat Malazgirt'in fethi ona nasip olmadı.
Tuğrul Bey âdil, vakur, cömert, samimi, iyi ve yumuşak huylu bir şahsiyet, halkı tarafından sevilen bir hükümdar ve ordusunca tam bağlanılan kuvvetli bir kumandandı. "Kendime bir saray yapıp da yanında bir câmi inşâ etmezsem, Allahü teâlâdan utanırım" sözü, Tuğrul Bey'in nasıl bir insan olduğunu çok güzel ifâde etmektedir...
Yeğeni Alparslan tahta geçti...
Tuğrul Bey yakalandığı bir hastalık sonucu 5 Eylül 1063 tarihinde vefat etti ve Selçuklu tahtına, yeğeni Alparslan geçti.
Tuğrul Bey, vefatından hemen önce yanındakilere şunları söyledi:
"Benim durumum o koyuna benzer ki, yünleri kırkılmak için ayakları bağlanınca kesileceğini zannederek korkar, serbest bırakılınca sevinir... Kesilmek için ayakları bağlanınca da, yününü kırkmak için bağlandığını zanneder ve serbest bırakılacağını düşünerek sevinir, neticede kesilir... Yakalandığım hastalık, kesilmek üzere bağlanan koyunun haline benzer..."