“silsile-i Aliyye”den Seyyid Emîr Külâl

Bir Buhârâ yolculuğu...
Seyyid Emir Külâl, büyük bir âlim ve mürşid-i kâmil olup, her ânını İslâmiyete uygun olarak geçirdi. Pekçok kimse onun sohbet ve derslerinde kemâle gelmiştir. Onun üstün hâllerini gösteren çok menkıbesi vardır...
Emir Külâl bir defâsında, Buhârâ'da Cumâ namazı kılmak için talebeleriyle Buhârâ'ya gidiyordu. Buhârâ'ya vardıklarında, dedi ki: "Ey dostlarım, Şeyh Muhammed Agâi Bâzergân, şu anda Belh şehrinde vefât etti..."
Bu söze şaşanlar oldu. Çünkü kendisi Buhârâ şehrinde olduğu hâlde, Belh şehrindeki bir hâdiseyi haber veriyordu. Bu söze hayret edenlere buyurdu ki: "Biliniz ki, Allahü teâlâ, resûlü Muhammed aleyhisselâma tam tâbi olan kullarına öyle dereceler ihsân eder ki, her zaman doğuda ve batıda ne vukû bulursa, gözlerinin önünde görüp bilirler. Belh şehrinin uzaklığı nedir ki?!."
Bunun üzerine talebeleri, o günün târihini yazdılar. Daha sonra gördüler ki, Emir Külâl hazretlerinin işâret ettiği gün, o zât vefât etmişti...


Üç gün dışarı çıkmadı!..
Vefatına yakın Emir Külâl talebelerinden ayrılıp, husûsi odasına geçti. Üç gün, üç gece dışarı çıkmadı. Sonra dışarı çıktı. Meclisinde toplananlar, neden üç gündür dışarı çıkmadığını sordular. Buyurdu ki:
"Üç geceden beri, benim ve talebelerimin hâli nasıl olur? diye düşünüyordum. Gaybden kulağıma bir nidâ geldi. Şöyle deniliyordu: (Ey Emir Külâl! Kıyâmet gününde seni, senin talebelerini, dostlarını, sizin mutfağınızdan uçan bir sineğin üzerine konduğu kimseleri bileaffettim.) Allahü teâlâ, fadlından ve kereminden ihsân etti" buyurdu...
Bu mübarek zat, bunları söylediği perşembe günü sabaha doğru vefât etti...