Tabiînin Büyüklerinden Bekr Bin Abdullah
İlminin çokluğundan dolayı Bekr bin Abdullah el-Müzeni; kadılık, hâkimlik makâmına getirilmek istendi. O zaman şöyle buyurdu:
"Ben size bir şey söyleyeyim. Kendisinden başka ilâh olmayan Allahü teâlâya yemin ederim ki, ben hâkimlik yapamam. Eğer, bu sözüm doğru ise, sizin beni bu iş için görevlendirmeniz, uygun değildir. Eğer sözüm yalan ise, yalancı birisini bu vazifeye tâyin etmeniz doğru olmaz!.."
Bir Cumâ günü vaaza gittiği câmide cemâat oldukça kalabalıktı. Bekr bin Abdullah el-Müzeni, vaazında bir ara buyurdu ki:
-Bana, câmide bulunanların en hayırlısı ve iyisi sorulsaydı, insanlara en çok nasihat eden, emr-i bil-mâruf ve nehy-i anil münker yapan, iyiliği emredip, kötülükten nehyedeni, alıkoyanı arar bulur ve onu gösterirdim. Yine, bana; insanların en şerlisi, kötüsü kimdir? diye sorulsaydı, insanları en çok aldatanı bulur, onu gösterirdim...
"Bize temiz rızk ihsan et!"
Sonra da şöyle dua etti: "Ya Rabbi! Bize rahmet hazinelerinden birini aç! Rahmetinden sonra bize dünyada ve ahirette hiç azab etme! O geniş ihsanlarından bize helal ve temiz rızk ihsan et! Rızk verdikten sonra bizi, senden başkasına muhtaç eyleme! Ya Rabbi! Merhametine ve ihsan ettiğin helal rızka, ihsanına karşı şükrümüzü arttır! Biz sana muhtacız. Başkasından, ancak senin yardımın ve ihsanın ile müstağni oluruz..."
Daha sonra ruhunu teslim etti. Vefatı anında yanındakilere buyurdu ki: "Nefsini Allahü teâlâya taat için çalıştırana, isyan etmemesi için onu zorlayana Allah merhamet etsin!"