Tövbesinde Sebat Eden...
Zamanın sultanı Abdülaziz Debbağ hazretlerine çok hürmet eder ve sık sık sohbetinde bulunurdu. Bu mübarek zat, sohbetlerinde talebelerine şöyle buyururdu:
"İnsanlar, varlık âleminin efendisi Muhammed aleyhisselâmı tanımadıkça, ilâhi mârifete kavuşamaz. Hocasını bilmedikçe, varlık âleminin efendisini tanımaz. Kendi nazarında insanları ölü gibi kabûl etmedikçe, hocasını bilemez."
"Firdevs Cennetinde, bu dünyâda işitilen veya işitilmeyen bütün nimetler mevcuttur. Cennetin ırmakları, Firdevs Cennetinden kaynayıp çıkar. Bir ırmaktan su, bal, süt ve şarab olmak üzere dört türlü meşrûbât akar. Nasıl gökkuşağındaki renkler birbirine karışmadan durursa bu dört meşrûbât da birbirine karışmadan akar. Bu ırmaklar müminin isteğine göre akar. Hangisini isterse o akar ve onu içer. Bütün bunlar, Allahü teâlânın irâdesiyle olmaktadır."
"Allahü teâlâya itâat edip, emirlerini yerine getiren, O'nu zikrediyor demektir. O'nun verdiği emirlere göre hareket etmeyen, ne kadar tesbih çekerse çeksin, ne kadar Kur'ân-ı kerim okursa okusun, zikir etmiyor sayılır."
"İnsanların en çok ibâdet edeni, kalbini günahla yaralayıp, sonra tövbe eden ve bir daha yapmayan, hatâlı işlerini her hatırladığında, iyi amellerini az ve eksik bulandır."
"ONUN İÇİN ECİR YOKTUR"
"Ebû Hüreyre radıyallahü anh rivâyet etti. Birisi Resûlullah efendimize gelerek: 'Yâ Resûlallah! Dünyâlık elde etmek gâyesi ile gazâya giden kimse için ne buyurursunuz?' diye sordu. Resûlullah efendimiz; 'Onun için ecir (sevap) yoktur' buyurdular. Ebû Hüreyre bu durumu Eshâb-ı kirâm arasında anlatınca onlar; 'Belki sen bunu Resûlullah efendimizden iyi anlamadın' dediler. Bunun üzerine Ebû Hüreyre hazretleri tekrar Resûlullah efendimizin yanına döndü ve bu husûsu sordu. Resûlullah efendimiz üç kerre; 'Onun için ecir yoktur' buyurdular."
Abdülaziz Debbağ hazretleri, vefat ederken Yûnus sûresi 62. âyetini okudu. Bu âyet-i kerimenin meâli:
"Ey Allah'ın sevgili kulları! Sizin için bir korku yoktur. Siz mahzûn da edilmezsiniz."