Tufeyl Bin Amr (radıyallahü Anh)
Peygamber efendimiz, Mekke'de İslâmiyeti açıkça yaymaya başladığı yıllarda, gece gündüz insanlara nasihat veriyor, onları İslâm dinine davet ediyordu. Mekkeli müşrikler ise, Resûlullahın bu gayretini boşa çıkarmak için hiç durmadan uğraşıyorlardı.
Tufeyl bin Amr Dûsi radıyallahü anh kendisi bizzat şöyle anlatır:
"Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" Medine'ye hicret edince, Bedir, Uhud ve Hendek gazâları yapıldı. Müslümân olanlardan bir cemâat ile birlikte, Hayber Gazâsında Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" yanına gittik. Mekke fethedilinceye kadar Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" yanında bulundum. Mekke'nin fethinden sonra, beni Zilkefeyn adında bir putu yıkmak için gönderdi. Gidip o putu yıktım, geldim. Ondan sonra, vefâtına kadar Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" ile berâber oldum..."
Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra Araplardan dinden dönenler oldu. Tufeyl bin Âmr "radıyallahü anh" bir grup Müslümânla Yemâme tarafına cihâda giderken yolda bir rüyâ gördü. Çok etkilenmişti. Rüyâsını arkadaşlarına şöyle anlattı:
"Başımı tıraş ettiler, ağzımdan bir kuş çıkıp uçtu. Bir kadın beni gördü, alıp karnının içine koydu. Oğlum beni çok aradı, bulamadı..."
RÜYASINI KENDİ TABİR ETTİ
Arkadaşları bu rüyâsını hayra yordular. Kendisi, "Ben bu rüyâmı şöyle tabir ettim, dedi: Başımı tıraş etmeleri, bu gazâda başımı vereceğimi, şehid olacağımı gösterir. Ağzımdan çıkan kuş rûhumdur. Beni karnına koyan kadın yeryüzüdür. Oğlumun beni çok arayıp bulamaması ise, onun bu gazâda şehid olmayı çok isteyip, şehid olamamasını gösterir."
Tufeyl bin Âmr "radıyallahü anh" bunları söyledikten sonra muharebe meydanına atıldı ve şehid oldu. Oğlu Amr ise çok yara aldı. Fakat sonra sıhhâte kavuştu. Hazret-i Ömer'in "radıyallahü anh" halifeliği zamânında Yermük senesinde o da şehid oldu...