Ümm-i Habîbe (radıyallahü Anhâ)
Habeş Hükümdarı Necâşi, Hristiyan idi. Müslümânlara çeşitli şeyler sorup, aldığı olgun cevaplara hayrân kalarak imân etti. Müslümânlara çok iyilikte bulundu. Îmânı zayıf olan Ubeydullah bin Cahş, mal ve mevki için nefsine aldanıp, dinini dünyâya değişti. Ümm-i Habibe'yi de "radıyallahü anhâ" dinden çıkıp zengin olmağa cebr ve teşvik etti ise de, mübarek kadın, Muhammed aleyhisselâmın dininden çıkmayacağını söyleyince, onu boşadı. Sürünerek, sefâletten ölmesini bekliyordu. Fakat, kısa bir süre sonra kendi öldü...
Resûlullah efendimiz, Ümm-i Habibe'nin dininin kuvvetini ve başına gelen çok acı hâli işitti. Necâşi'ye mektûb yazıp, (Oradaki Ümm-i Habibe ile evleneceğim. Nikâhımı yap! Sonra, kendisini buraya gönder!) şeklinde talepte bulundu. Hükümdar Necâşi mektûba çok hürmet edip, oradaki Müslümânları sarâyına dâvet ederek, ziyâfet verdi. Hicretin yedinci senesinde nikâh yapılıp, hediyye ve ihsânlarda bulundu. Bu sûretle, Ümm-i Habibe, imânının mükâfâtına kavuştu. Bu nikâh, Ebû Süfyân'ın ileride Müslümân olmakla şereflenmesini hâzırlayan sebeplerden birisi oldu. Nitekim Mekke'nin fethinde o da iman etti...
"Senden af etmeni isterim"
Hazret-i Ümm-i Habibe kardeşi Muâviye'nin "radıyallahü anhâ" hilâfeti zamânında hastalandı ve Hazreti Âişe'yi çağırtıp; "Benimle senin ve diğerlerinin aramızda münâsebetler vardı. Eğer her ne sûretle olursa olsun aramızda hatâen bir şey geçmiş ise senden af etmeni isterim. Af edip hayır duâ ile an ve benim için mağfiret taleb et" deyince, Hazreti Âişe bu söz üzerine duâ edip; "Sen beni memnûn etmişsin. Hak teâlâ da seni memnûn kılsın" buyurdu.
Ümm-i Habibe radıyallahü anhâ, Medine-i münevverede 664 (H.44) senesinde, yetmiş üç yaşında vefât etti.