Unutmayan, Unutulmaz!..
ÇOK KERAMETİ GÖRÜLDÜ...Alevi bin Muhammed, 1752 (H.1116) senesi Zilhicce ayının yirmi üçüncü Cumartesi gecesi Yemen'in Terim şehrinde doğdu. On beş yaşında âilesiyle birlikte Hindistan'ın güneybatı sâhil beldelerinden Milibar'a hicret etti. Orasını vatan edinip zâhiri ve bâtıni (kalb) ilimlerinde olgunlaştı. Hindistan halkını senelerce irşâd etti. Hak olan doğru yolu gösterdi, imân bilgilerini aşıladı. Çok kerâmetleri görüldü...
Alevi hazretlerinin bulundukları Milibar'da Tâûn hastalığı görülmüştü. Halk, Seyyid hazretlerine gelip hallerini bildirince;
"İnşâallah selâmet buluruz" diyerek duâ ettiler. Allahü teâlânın izniyle hastalık o beldeden kalktı.
Bir gün Alevi hazretleri ikindi namazını edâ için mescide gitmişti. Orada başka faziletli kimseler de vardı. Namazdan sonra câmiden çıkarken Milibar köylerinden olan dört kişi, memleketlerindeki bir hastalıktan bahsedince, Alevi hazretleri;
"Memleketlerinize dönün. İnşâallah şifâ bulursunuz" diyerek hastalığın kalkacağını söylediler. Buyurdukları gibi oldu.
Bu mübarek zat, sohbetlerinde buyurdu ki:
"İnsanlar dört kısımdır. Birincisi bilir, fakat bildiğini bilmez. Bu kimse uykudadır, onu uyandırmak lâzımdır. İkincisi bilir, bildiğini de bilir. Bu âlimdir ona uyunuz. Üçüncüsü bilmez, fakat bilmediğini bilir. Bunun irşâda, yetiştirilmeye ihtiyâcı vardır. Buna bilmediğini öğretiniz. Dördüncüsü bilmez, bilmediğini de bilmez. Bu câhildir, onu terk ediniz."
"SEVEN, SEVİLİR"
"Muhabbet edene muhabbet edilir. Seven sevilir. Unutmayan, unutulmaz..."
1844 (H.1260) senesinde Milibar'da vefât etti. Tirnehali şehrinde defnedildi. Kabri üzerine büyük bir türbe binâ edilmiştir. Kabri başında gece gündüz devamlı Kur'ân-ı kerim okunur. Vefâtından sonra da çok kerâmetleri görülmüştür. Vefat etmeden evvel buyurdu ki:
"Ömür geçiyor. Gâfil olmayın. Ömrü, Allahü teâlânın zikri ile kıymetlendirin."