ey âdemoğulları, Kalkınız!
Sahihayn ismi verilen, din-i islâmın iki temel kitâbında [(Buhâri) ve (Müslim)], Câbir bin Abdüllahın "radıyallahü anh" bildirdiği bir hadis-i şerifte, Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" (Birinin evi önünde nehir olsa, her gün beş kerre bu nehirde yıkansa, üzerinde kir kalır mı?) diye sordu. "Hayır, yâ Resûlallah!" dedik. (İşte, beş vakit namâzı kılanların da, böyle küçük günâhları afv olunur) buyurdu.
Bazı câhiller, bu hadis-i şerifi işitince, "O hâlde, hem namâz kılarım, hem de istediğim gibi, keyif sürerim. Nasıl olsa günâhlarım afv olur" diyor. Böyle düşünmek doğru değildir. Çünkü, şartları ile, edebleri ile kılınıp, kabûl olan bir namâz, günâhları döker. Sonra, küçük günâhları afv olsa bile, küçük günâh işlemeye devâm etmek, ısrâr etmek, büyük günâh olur. Büyük günâh işlemeye ısrâr etmek de, küfre sebeb olur.
Ebû Bekr-i Sıddik "radıyallahü anh" buyurdu ki: "Beş namâz vakitleri gelince, melekler der ki: Ey âdemoğulları, kalkınız! İnsanları yakmak için hâzırlanmış olan ateşi namâz kılarak söndürünüz."
Bir hadis-i serifte, (Mü'min ile kâfiri ayıran fark, namâzdır) buyuruldu. Ya'ni, mü'min namâz kılar. Kâfir, kılmaz. Münâfıklar ise, bazan kılar, bazan kılmaz. Münâfıklar, Cehennemde çok acı azâb görecektir.
KIYÂMET GÜNÜ NE YAPARSIN?..
Ehl-i sünnet âlimleri söz birliği ile buyurdular ki: (İbâdetler imândan parça değildir). Yalnız, namâzda söz birliği olmadı. Fıkıh imâmlarından imâm-ı Ahmed ibni Hanbel, İshak ibni Râheveyh, Abdüllah ibni Mubârek, İbrâhim Nehâi, Hakem bin Uteybe, Eyyûb Sahtiyâni, Dâvüd Tâi, Ebû Bekr ibni Şeybe, Zübeyr bin Harb, dahâ birçok büyük âlimler, bir namâzı amden, yani bile bile kılmayan kimse, kâfir olur, dedi. O hâlde, ey din kardeşim, bir namâzını kaçırma ve gevşek kılma, seve seve kıl! Allahü teâlâ kıyâmet günü, bu âlimlerin ictihâdlarına göre cezâ verirse, ne yaparsın?