İslam dini ilme, sanat ve ticârete çok ehemmiyet verir. Kur'ân-ı kerimde Zümer sûresinin dokuzuncu âyetinde meâlen, (Bilen ile bilmeyen, hiç bir olur mu? Bilen elbette kıymetlidir) buyurulmuştur.

Nisâ sûresinin yirmidokuzuncu âyetinde meâlen, (Ey imân edenler, birbirinizin mallarını aranızda bâtıl yollarla yemeyiniz. Yani İslâmiyetin harâm kıldığı, fâiz, kumar, hırsızlık ve gasp gibi bâtıl yollarla yemeyiniz. Ancak birbirinizden râzı ve hoşnut olarak, ticâret ile ola) ve Bekara sûresinin ikiyüzyetmiş beşinci âyetinde meâlen, (Allahü teâlâ bey'i, alışverişi halâl ve fâizi harâm kıldı) ve Nisâ sûresinin otuzaltıncı âyetinde meâlen, (Allahü teâlâya ibâdet ediniz. Ona hiçbir şeyi şerik, ortak koşmayınız. Annenize ve babanıza [söz ve fiil ile], akrabâya [sıla-i rahim ile], yetimlere [gönüllerini almak ile], fakirlere [sadaka ile], akrabânız olan komşularınıza [şefkat ve merhamet ile], binâ komşularınıza [iyilik ve onlara gelen zararlara mâni olmak ile], dost ve arkadaşlarınıza [haklarına riâyet ve sevgi ile], yolcu ve misâfirlerinize [yemek ve içecek ikrâm etmek ile], köle ve câriyenize [elbiseler giydirmek ve yumuşak davranmak ile] iyilik ediniz) buyurulmuştur... Böyle, nice âyet-i kerimeler ve hadis-i şerifler ile Allahü teâlâ ve Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" ilim, sanat ve ticâreti emretmektedir. Ayrıca, anne ve babaya, akrabâya, yetimlere, âcizlere, kimsesizlere, komşulara, yolculara ve kölelere iyilik ve ihsânda bulunmayı, onların haklarını gözetmeyi emir buyurmaktadır.

Kur'ân-ı kerimde, fakirlere, miskinlere, yolculara yardım etmekten çeşitli âyet-i kerimelerde tekrar tekrar bahsedilmiştir. Böylece fakirlere ve yolculara ve zayıflara yardım etmek, Müslümânlar arasında âdet olmuş, Müslümânların mühim bir vazifesi hâline gelmiştir. İki-üç hânelik bir Müslüman köyünde dahi, bir misâfir gelince, [gayr-ı müslim olsa bile] aslâ aç ve açıkta kalmaz. Hattâ İslâmiyetin hâkim olduğu yerlerde, Müslümânlarla berâber yaşamaları sebebi ile, gayr-ı müslim vatandaşlar arasında da, bu güzel âdet yerleşti.