Büyük Mutasavvıf İbrâhim Gülşenî
İbrâhim Gülşeni, kısa zamanda Ömer Ruşeni hazretlerinden icâzet (diploma) almakla şereflendi. Hocası, Dede Ömer Rûşeni'nin kendisine "Gülşeni" diye hitâb etmesi üzerine, lakabı Gülşeni olarak kaldı, İbrâhim hazretleri, Gülşeni diye etrâfta tanınır oldu...
İbrâhim Gülşeni'nin Allahü teâlânın emirlerini yapmakta ve yasaklarından kaçınmaktaki gayreti pek ziyâde idi. Eline geçen malları fakirlere dağıtır, kendisi kimseden bir şey kabûl etmezdi. İnsanlara öyle tatlı, hoş, yumuşak davranırdı ki, dost-düşman herkes onu takdir ederdi. Müslümanlar onun huzûruna geldikleri gibi, kâfirler bile İbrâhim Gülşeni'nin alçak gönüllülüğünü görüp seve seve Müslüman olurlardı.
Safevi Eshâb-ı Kirâm düşmanları, Tebriz'deki Ehl-i sünnet Müslümanları ortadan kaldırmak ve İbrâhim Gülşeni'ye zulmetmek için harekete geçtiler. Ateşe tapan Mecûsiler ile birleşerek, Tebriz'i işgal ettiler. Her tarafı yakıp yıktılar. Önlerine gelen genç, yaşlı, kadın, erkek demeden herkesi öldürmeye başladılar, İbrâhim Gülşeni hazretleri bu fitneden kurtulmak için oradan hicret etmeye karar verdi. Oğlu Ahmed Hayâli ile Diyarbakır'a hicret eden İbrâhim Gülşeni'ye, şehrin hâkimi, Âmir Bey ile kardeşi Kayıtmaz Bey son derece hürmet gösterdiler. İzzet ve ikrâmlarda bulundular. Fakat orada fazla kalmayıp, yollarına devam ederek Mısır'a gittiler...
"GÖNLÜMÜN SULTANI SAFÂ GELDİN"
Sultan Selim Hân Mısır'ı zaptettiğinde, İbrâhim Gülşeni hazretleri onu; "Azizim, hayr-ı mukaddem ömrünün vârı safâ geldin. Keremler eyledin gönlümün sultânı safâ geldin" diyerek karşıladı. Sultan Selim Hân, Ehl-i sünnet âlimi olan İbrâhim Gülşeni'ye çok saygı ve hürmet gösterdi. Pekçok yeniçeri ve sipâhiler sohbetiyle şereflendi. Onun duâsını alarak, feyz ve bereketlerinden istifâde etmeye çalıştılar.
İbrâhim Gülşeni, 940 (m. 1534) senesi Şevval ayının dokuzuncu gününde, Kelime-i şehâdet getirerek vefât etti. Yerine oğlu Ahmed Hayâli geçerek, Gülşeni yolunu devam ettirmeğe çalıştı.