Ebû Hüreyre "radıyallahü anh" şöyle anlatmıştır: Suheyb "radıyallahü anh" Mekke'den hicret ederken, Kureyş müşriklerinin gençleri bir grup hâlinde onu takibe başladılar. Suheyb yanına aldığı okları göstererek, benim iyi ok attığımı bilirsiniz. Bana yaklaşmayınız, dedi. Müşrikler, bize Mekke'de sakladığın yiyeceklerin yerini söyle, seni takipten vazgeçelim, dediler. Bıraktığı yiyeceklerin yerini söyledi. Onlar da takip etmekten vazgeçtiler, dönüp gittiler. Süheyb, Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" huzûruna varınca, üç kerre "Alışverişinde kazançlı çıktın" buyurdu. Sonra, meâl-i şerifi, (İnsanlar arasında, Allahın rızâsını kazanmak için cânını verenler vardır. Allah, kuluna karşı şefkatlidir) olan, Bekara sûresinin 207. âyet-i kerimesi nâzil oldu.

Ukbe bin Âmir el-Cüheni "radıyallahü anh" şöyle anlatmıştır: Bir gün Resûlullahın huzurunda idim. Dışarı çıktığımda ehl-i kitaptan bir cemâat, ellerinde kitaplarıyla gelmişti. Benden Resûlullahın huzûruna girmek için izin istediler. Durumu Resûlullaha haber verdim. "Benim onlarla ne işim var! Onlar bir şey sormak isterler, ben onu bilmem. Ancak Allahü teâlâ bildirirse bilirim" buyurdu. Sonra "bana su getir" buyurdu. Suyu getirdim. Abdest alıp iki rekat namaz kıldı. Mübârek yüzünde bir sevinç eseri göründü. "Dışarıdakilere söyle içeri gelsinler. Eshâbdan da kimi bulursan çağır" buyurdu... Dışarıda bekleyenler huzûruna girince onlara, "sormak istediğinizi isterseniz ben size haber vereyim ve kitaplarınızda yazılı olduğu gibi cevâbını vereyim" buyurdu. Onlar, "biz de böyle istiyoruz" dediler. Bunun üzerine Resûlullah, "siz İskender kıssasını sormak istiyorsunuz" buyurdu ve kitaplarında bildirildiği gibi tamamen anlattı. Ehl-i kitâbdan olan cemâatin tamâmı Resûlullahın anlattıklarının hepsini itirâf ettiler.

Câbir bin Abdullah'ın (radıyallahü anh) rivâyet ettiği hadis-i şerifte, Server-i âlem buyurdu ki: "Her kul, ne hâl üzere öldü ise, o hâl üzere diriltilir. Mümin imân üzere, münâfık ise nifak üzere diriltilir."