Şemseddin Şevberî

Akika, çocuk nimetine karşılık, Allahü teâlâya şükretmek niyeti ile hayvan kesmektir. Çocuğa nafaka vermesi vâcip olan kimsenin, yedinci günü isim koyması ve başını kazıyıp, saçının ağırlığı kadar, erkek için altın veyâ gümüş, kız için gümüş sadaka vermesi ve erkek için iki, kız için bir akika hayvanı kesmesi müstehaptır. Akika hayvanı, kurbanlık hayvan gibi olmalıdır. "Akika keseceğim" denirse, Kurban Bayramında kesilmesi şart değildir, istediği zaman kesilebilir. Fakat, "Akika kurban edeceğim" denirse, Kurban Bayramında kesilir.
Akikayı kesmeyip bedelini fakire tasadduk etmek, akika yerine geçmez. Resûlullah Efendimizin "sallallahü aleyhi ve sellem" nübüvvetten sonra, kendisi için akika kestiği muteber kitaplarda yazılıdır. Hicretin sekizinci yılında İbrâhim dünyâya gelince, yedinci günü, Resûlullah Efendimiz, İbrâhim'in başını tıraş ettirip, saçının ağırlığı kadar gümüş sadaka verdi ve akika olarak iki koç kesti. Saçlarını gömdü. Aişe (radıyallahü anha)'den şöyle rivâyet edilmektedir: "Resûlullah Efendimiz bize erkek çocuklar için iki, kız çocukları için bir koyun 'akika' olarak kurban etmemizi emretti."
Yine Hazreti Âişe validemizin rivâyetine göre, Peygamber Efendimiz, torunları Hasan ile Hüseyin'in doğumlarının yedinci günü akikalarını kesmiş ve adlarını koymuştur.
Ölü olarak doğana isim konmaz ve akikası kesilmez. Etlerinden, kesen yiyebilir ve pişmiş veyâ çiğ olarak zengin, fakir herkese verebilir. Akika kesmek, Şâfii ve Mâliki mezheblerinde sünnet-i müekkededir. Şâfii ve Hanbeli mezheblerinde, kemikleri atılmaz, kırılmaz. Oynak yerlerinden ayrılıp toplanır. Bir temiz, beyâz bez içinde gömülür. Hanefi ve Mâliki mezheblerinde kemikleri kırılabilir. Akika, çocukları belâlardan, hastalıklardan korur. Kıyâmette, anaya, babaya, ayrı bir şefâat ederler. Şefaat etsin diye ölmüş çocuk için, torun için, hatta yaşlı kimse, kendisi için de kesebilir. Peygamber efendimiz de, kendisi için akika kesmiştir. Bunun için hangi mezhepten olursa olsun, herkesin akika kesmesi çok iyi olur.