Sertarîkzâde Emin Efendi
"Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Şübhe edilen altını, ateşle muâyene ettikleri gibi, Allahü teâlâ, insanları derd ile, belâ ile imtihân eder. Bazısı, belâ ateşinden hâlis olarak çıkar. Bazısı da, bozuk olarak çıkar.) Sehl bin Abdüllah-i Tüsteri hazretleri, hastalara ilâç verir, kendisi ise kullanmazdı. Hastalığa sabrederek, oturarak kılınan namâz, sağlam olanın, ayakta kıldığı namâzdan dahâ kıymetlidir, derdi. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Sıtma hastalığı, insanın günâhlarının hepsini temizler. Dolu tanesinde toz olmadığı gibi, sıtmalının günâhı kalmaz.) Îsâ aleyhisselâm buyurdu ki: (Hasta olup, musibete, felâkete uğrayıp da, günâhları affolacağı için sevinmeyen kimse, âlim değildir). Mûsâ aleyhisselâm, bir hastayı görüp: (Yâ Rabbi! Bu kuluna merhamet et!) dedikte, Allahü teâlâ: (Rahmetime kavuşması için, gönderdiğim sebepler içerisinde bulunan bir kuluma, nasıl rahmet edeyim. Çünkü, onun günâhlarını, bu hastalıkla affedeceğim. Cennetteki derecesini, bununla artıracağım) buyurdu...
"ÂFİYET HASTALIKTA OLUR!"
Allahü teâlâ, acıdığı kullarını dert ile, hastalık ile, gafletten uyandırır. Nitekim, bir hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Mü'minlerde, üç şeyden biri bulunur: Kıllet yani fakirlik, illet yani hastalık, zillet, yani i'tibârsızlık.) Sıhhat, günâh işlemeye sebep olur. Âfiyet hastalıkta olur. Ali radıyallahü anh, bir kalabalığı eğlence içinde görüp sordukda, bugün bayramımızdır dediler. Günâh işlemediğimiz günler de, bizim bayramımızdır buyurdu. Büyüklerden biri, rast geldiği birine, nasılsın dedikde, âfiyetdeyim dedi. O da, âfiyetde olduğun, günâh işlemediğin gündür. Günâh işlemekden dahâ tehlikeli hastalık yoktur buyurdu..."