Vakıf, Ibâdet Değil "kurbet"tir

Vakıf, Ibâdet Değil "kurbet"tir
Vakıf, mükellef kimsenin, kendi mülkü olan malının menfaatini, bir şarta bağlamadan, müslim veyâ zimmi, bütün veyâ belli fakirlere terk etmesidir. Vakfedilen mal, vakfedenin mülkünden çıkar. Vakıf, ibâdet değil, kurbettir. Sevap kazanmak niyeti ile yapılan mübâhlara (Kurbet) denir. Vakfedilen maldan yalnız veyâ en sonra bir mescidin veyâ fakirlerin istifâde etmesini bildirmek şarttır. Âdete göre zenginler de istifâde edebilir. Malını vakfeden kimse, bunu hâkime tescil ettirdikten veyâ mütevelliye teslim ettikten sonra, vazgeçemez. Öldükten sonra vakfolmasını söyleyince, bırakacağı malın üçte birinden verilmesini vasiyet etmiş olup vazgeçmesi câiz olur. Vakıf binâların tamirleri, içinde parasız oturmaya hakkı olanların malları ile yapılır. Yapamazlarsa, hâkim bunları çıkarıp, kirâya verip, ücretleri ile tamir ettirip, sonra bunlara teslim eder. Kirâcı bulunmazsa, hâkim tarafından (İstibdâl) olunur. Yani, harap binâyı satıp, bedeli ile başkasını alıp, mütevelliye teslim eder. Başkasını satın alamazsa, bedelini fukarâya dağıtır. Vakfeden kimse, bir (Mütevelli) tayin edip, malı buna teslim eder. Vakfın ebedi olması lâzımdır. Bir dahâ geri alamaz.
Bir kimse, sıhhatte iken evini vakfedip zevcesinin oturmasını, o vefât edince, kirâsının Medine-i münevvere fukarâsına verilmesini şart etse, mütevelliye teslim edip mahkemede tescil ettirdikten sonra ölse, vârisleri bu vakfı bozamazlar. Bir kimse evini vakfedip, bunun satılarak parasının fakirlere dağıtılmasını şart etse, böyle vakıf câiz olmaz, bâtıl olur. Çünkü vakıf malı satmak sahih değildir. Mülkümü vakfettim diyen kimse, tescil ettirmeden önce vazgeçebilir. Tescil ettirdikten sonra vazgeçemez.
Binâ, tarla, kuyu gibi nakledilmeyen şeyler söz birliği ile vakfolunur. Nakledilmeyen şey ile birlikte buna lâzım olan naklolunan şey de vakfolunur. Bir vakıf mescid harap olup tamir eden bulunmaz ise veyâ etrâfında, ev, insan kalmayıp, kullanılmaz ise de, yine vakıf olarak kalır. Bir kimsenin başka başka vakıflarının gelirleri [paraları] birbirlerine sarf edilemez. Vakfın gelirinden, önce tamir, sonra hizmet edenlerin ve nâzırın ücretleri ödenir.

İmândan Güzel Bir Nîmet Yoktur

Vehbi Tülek

Günah Işlemek, Ölümü Unutmanın Alâmetidir

Vehbi Tülek

Ahiret Yolculuğundan Gâfil Olan Zavallıdır!

Vehbi Tülek

İnsanla Hayvan Arasını Ayıran Fark Edeptir!

Vehbi Tülek

Beni Sâlih Duânızdan Unutmayın Efendim

Vehbi Tülek