Hangi amel Allah'a daha sevgilidir?

Hamdan es-Sülemî hazretleri hadîs hafızıdır. 182'de (798) Nîşâbur’da doğdu. Orada ilk tahsilinden sonra tahsil için Bağdat, Hicaz, Yemen, Şam, Horasan gibi ilim merkezlerini dolaştı. Büyük âlimlerden hadis öğrendi ve Horasan'ın tanınmış muhaddislerinden biri oldu. 264 (m. 878)’de Nîşâbur’da vefat etti. Naklettiği hadis-i şeriflerden bazıları:

Ebû Hüreyre (radıyallahü anh) anlattı: “Yâ Resûlallah! Kıyâmet günü senin şefaatinle insanların en mesudu kim olacak?” diye sordum. Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) “Yâ Ebâ Hüreyre, bunu bana senden başka kimse sormadı. Ancak sen sordun. Kıyâmet gününde halk içinde şefaatime en çok kavuşacak kimse, kalbinden hâlis olarak (La ilahe illallah) diyendir” buyurdu. Haysem (radıyallahü anh) anlattı: Resûlullah, eshâbından bir grup cemâat arasında bulunuyordu. Bu sırada Resûlullahın huzûrlarına uğradım. “Allahın Resûlü olduğunu söyleyen sen misin?” dedim. Resûlullah; “Evet” buyurdular. O zaman; “Ey Allahın Resûlü! Hangi amel Allahü teâlâya daha sevgilidir?” dedim. Resûlullah; “Allahü teâlâya îmân etmektir” buyurdular. “Sonra nedir yâ Resûlallah?” dediğimde; “Sıla-i Rahm” buyurdular. Sonra; “Yâ Resûlallah! Allahü teâlânın en sevmediği amel nedir?” diye sordum. Resûlullah; “Allahü teâlâya ortak koşmaktır” buyurdular. “Sonra nedir yâ Resûlallah?” dedim. “Sıla-i Rahmi kesmektir” buyurdular. “Sonra nedir yâ Resûlallah?” dedim. “Kötülüğü emretmek, iyilikten menetmektir” buyurdular. Ebû Zer (radıyallahü anh); “Yâ Resûlallah! Bir kimse, bir kavmi seviyor, fakat onların yaptığını yapmaya gücü yetmiyorsa durumu nasıldır?” diye suâl edince, Resûlullah; “Ey Ebû Zer! Sen sevdiğinle berabersin” buyurdu. Ebû Zer de; “Ben Allah ve Resûlünü seviyorum” dedi. Bunun üzerine Resûlullah; “Sen sevdiğinle berabersin” buyurdu. Bir kimse gelip, Resûlullahtan kıyâmetin ne zaman kopacağını sordu. Resûlullah; “Onun için ne hazırladın?” buyurdu. O zât; “Allah ve Resûlünü sevmekten başka bir şeyim yok” dedi. Resûlullah; “Sen sevdiğinle berabersin” buyurdu. Enes (radıyallahü anh), bu hadîs-i şerîfle ilgili olarak, buyurdu ki: “Resûlullahın; 'Sen sevdiğin ile berabersin' buyurmasına sevindiğimiz kadar hiçbir şeye sevinmedik. Ben, Resûlullahı, Ebû Bekr ve Ömer’i (radıyallahü anhümâ) seviyorum. Onları sevdiğim için, onlarla beraber olacağımı ümit ediyorum.”